امروزه استفاده از تکنولوژی های جدید امری اجتناب پذیر گشته است. گسترش شهرها، رشد جمعیت، مهاجرت بی رویه، رشد سریع ساخت و ساز و استفاده روز افزون مردم شهر از وسائط نقلیه، مدیریت شهرها را دچار مشکل ساخته است. ابزارهای گوناگونی جهت بهنیه سازی و مدیریت صحیح سامانه حمل و نقل و ترافیک وجود دارد، در برنامه ریزی شهری برای ارتقای سیاست های توسعه پایدار شهری به ابزارهایی نیازمندیم، که یکی از این ابزارها، سیستم اطلاعات جغرافیایی (Geographical Information System) است، که به عنوان یکی از ابزارهای مدرن میتواند توام با پیشرفت علوم مهندسی در حل مسائل مختلف نقش مهمی ایفا نماید. سیستم اطلاعات جغرافیایی از دهه 1960 تا به حال، سریع ترین نرخ رشد را در جهان داشته است و میتوان آن را به منظور مدیریت بهینه سرزمین ها و ساماندهی مدبرانه منابع محدود کره زمین به کار برد. بخش مهمی از پشتوانه تئوریک و متودولوژیک سیستم اطلاعات جغرافیایی ریشه در انقلاب ((کمی و کیفیتی)) در جغرافیا دارد سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GIS) با مدیریت منابع اطلاعات حمل و نقل و ایجاد ارتباط متقابل با آنها سبب تسهیل دسترسی به اطلاعات ترافیکی می گردد. در واقع هدف از ایجاد جی ای اس (GIS) برای سیستم حمل و نقل تشکیل یک پایه اطلاعاتی میان حمل و نقل و GIS می باشد.